Τα κύτταρα Langerhans στο ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα του στόματος: ανοσοϊστοχημική μελέτη με την S-100 πρωτεΐνη

Abstract

IN THE PRESENT STUDY AN EFFORT WAS MADE TO INVESTIGATE ORAL SQUAMUS CELL CARCINOMA FOR THE PRESENCE OF LANGERHANS CELLS (L.C) IN FORMALIN-FIXED, PARAFIN-EMBEDED MATERIAL, BY USING S-100 PROTEIN IN THE INDIRECT IMMUNOPEROXIDASE METHOD. ITWAS FOUND THAT: 1) S-100 PROTEIN IS A GOOD MARKER FOR THE IMMUNOHISTOCHEMICAL IDENTIFICATION OF L.C IN ORAL SQUAMUS CELL CARCINOMA, IN PARAFIN SECTIONS. 2) THE INDIRECT IMMUNOPEROXIDASE METHOD AS WE USED IT IN COMBINATION WITH TRYPSIN, GIVES SATISFACTORY RESULTS FOR THE DEFINITION OF S-100 POSITIVE L.C. 3) A GREATER NUMBER OF L.C IN THE NEOPLASTIC EPITHELIUM OF ORAL SQUAMUS CELL CARCINOMA INCOMPARISON WITH THAT OF THE CONNECTIVE TISSUE ADJACENT TO THE NEOPLASTIC EPITHELIUM AND IN THE NON- NEOPLASTIC EPITHELIUM IS A STATISTICALLY SIGNIFICANT DIFFERENCE. 4) THE NUMBER OF L.C IN THE CONNECTIVE TISSUE, ADJACENT TO THE NEOPLASTIC EPITHELIUM WAS GREATER THAN THAT OF THE LAMINA PROPRIA OF THE NON-NEOPLASTICEPITHELIUM IN A STATISTICALLY SIGNIFICANT DIFFERENCE AS WELL. 5) THERE WAS A POSITIVE RELATIONSHIP BETWEEN THE NUMBER OF L.C AND THE NUMBER OF LYMPHOCYTES INTHE CONNECTIVE TISSUE ADJACENT TO THE NEOPLASTIC EPITHELIUM. THE FINDINGS ARE INDICATIONS OF A LOCAL IMMUNOLOGIC REACTIONS OF THE HOST TOWARDS THE DEVELOPINGTUMOR, WHICH THROUGH THE IMMUNOLOGIC FUNCTIONS OF L.C AND THE LYMPHOCYTES OF ORAL MUCOSA AND PARTICULARLY THROUGH OF L.C FOR PRESENTING ANTIGENS TO T-LYMPHOCYTES.

ΟΙ ΑΝΟΣΟΒΙΟΛΟΓΙΚΕΣ ΔΙΕΡΓΑΣΙΕΣ ΣΤΟ ΒΛΕΝΝΟΓΟΝΟ ΤΟΥ ΣΤΟΜΑΤΟΣ ΠΙΣΤΕΥΕΤΑΙ ΟΤΙ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΜΕ ΤΑ LANGERHANS ΚΥΤΤΑΡΑ. ΓΙ'ΑΥΤΟ ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΑΥΤΗΣ ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗ ΤΟΥ ΑΚΑΝΘΟΚΥΤΤΑΡΙΚΟΥ ΚΑΡΚΙΝΩΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΣΤΟΜΑΤΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΕΞΑΚΡΙΒΩΘΕΙ Η ΤΥΧΟΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΚΑΙ Η ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΗ ΑΥΞΗΣΗ 'Η ΜΕΙΩΣΗ ΤΩΝ LANGERHANS ΚΥΤΤΑΡΩΝ Σ'ΑΥΤΟ. ΩΣ ΜΕΘΟΔΟΣ ΑΝΙΧΝΕΥΣΗΣ ΤΩΝ ΚΥΤΤΑΡΩΝ ΑΥΤΩΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΘΗΚΕ Η ΑΝΟΣΟΙΣΤΟΧΗΜΙΚΗ (ΕΜΜΕΣΟΣ ΑΠΕΡΟΞΕΙΔΑΣΗ) ΚΑΙ ΩΣ ΔΕΙΚΤΗΣ (MARKER) Η S-100 ΠΡΩΤΕΙΝΗ. ΤΑ LANGERHANS ΚΥΤΤΑΡΑ (L.C) ΜΕΤΡΗΘΗΚΑΝ ΣΤΙΣ ΕΞΗΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ: ΝΕΟΠΛΑΣΜΑΤΙΚΟ ΕΠΙΘΗΛΙΟ, ΣΤΡΩΜΑ ΤΟΥ ΟΓΚΟΥ, ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟ ΕΠΙΘΗΛΙΟ, ΧΟΡΙΟ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟΥ ΕΠΙΘΗΛΙΟΥ. ΒΡΕΘΗΚΕ ΟΤΙ: 1) Η S-100 ΠΡΩΤΕΙΝΗ ΕΙΝΑΙ ΑΡΙΣΤΟΣ ΔΕΙΚΤΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΙΧΝΕΥΣΗ ΤΩΝ ΚΥΤΤΑΡΩΝ L.C ΣΤΟ ΑΚΑΝΘΟΚΥΤΤΑΡΙΚΟ ΚΑΡΚΙΝΩΜΑ ΤΟΥ ΣΤΟΜΑΤΟΣ. 2) Η ΤΕΧΝΙΚΗ ΤΗΣ ΕΜΜΕΣΟΥ ΑΝΟΣΟΥΠΕΡΟΞΕΙΔΑΣΗΣ ΣΕ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟ ΜΕ ΤΗ ΧΡΗΣΗ ΘΡΥΨΙΝΗΣ ΕΙΝΑΙ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΤΙΚΗ ΜΕΘΟΔΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΛΕΤΗ ΤΩΝ ΚΥΤΤΑΡΩΝ ΑΥΤΩΝ. 3) ΤΑ L.C ΗΤΑΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΣΤΟ ΝΕΟΠΛΑΣΜΑΤΙΚΟ ΕΠΙΘΗΛΙΟ ΠΑΡΑ ΣΤΟ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟ ΕΠΙΘΗΛΙΟ ΚΑΙ ΣΤΟ ΣΤΡΩΜΑ ΤΟΥ ΟΓΚΟΥ ΣΕ ΒΑΘΜΟ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗΣ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ. 4) ΤΑ L.C ΗΤΑΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΣΤΟ ΣΤΡΩΜΑ ΤΟΥ ΟΓΚΟΥ ΠΑΡΑ ΣΤΟ ΧΟΡΙΟ ΤΟΥ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟΥ ΕΠΙΘΗΛΙΟΥ. 5) ΥΠΗΡΧΕ ΘΕΤΙΚΗ ΣΥΣΧΕΤΙΣΗ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥ ΑΡΙΘΜΟΥ ΤΩΝ L.C ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΡΙΘΜΟΥ ΤΩΝ Τ-ΛΕΜΦΟΚΥΤΤΑΡΩΝ ΣΤΟ ΣΤΡΩΜΑ ΤΟΥ ΟΓΚΟΥ. ΤΑ ΕΥΡΗΜΑΤΑ ΑΥΤΑ ΥΠΟΔΗΛΩΝΟΥΝ ΟΤΙ ΣΤΟ ΑΚΑΝΘΟΚΥΤΤΑΡΙΚΟ ΚΑΡΚΙΝΩΜΑ ΤΟΥ ΣΤΟΜΑΤΟΣ ΑΝΑΠΤΥΣΣΕΤΑΙ ΜΙΑ ΤΟΠΙΚΗ ΑΝΟΣΟΛΟΓΙΚΗ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ, ΠΟΥ ΕΚΦΡΑΖΕΤΑΙ ΜΕΣΩ ΤΩΝ L.C ΚΑΙ ΤΩΝ ΛΕΜΦΟΚΥΤΤΑΡΩΝ. Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ L.C ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΡΩΤΑΡΧΙΚΗΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΣΤΗΡΙΖΕΤΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΣΤΗΝ ΙΔΙΟΤΗΤΑ, ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΝΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΥΝ ΑΝΤΙΓΟΝΑ, ΣΤΑ Τ- ΛΕΜΦΟΚΥΤΤΑΡΑ.