Οι ναοί Ταξιαρχών Λαδά, Αγίας Βαρβάρας και Κοιμήσεως της Θεοτόκου Πηγών και το καθολικό της μονής Αγίας Τριάδος στον Ταΰγετο Μεσσηνίας: ζωγραφική και ξυλογλυπτική

Abstract

This study of the Messinian painters is intended to present a characteristic example of the way painters of non-urban origin interpret models borrowed from received painting, and at the same time to provide evidence for the development of mural painting in the Messinian area at the 18th century. The inscriptions of the wall painting in the three churches where the Messinian painters worked, provide valuable information about the painters themselves, their decoration movements and also their patrons. The unknown painters of our monuments used models from the «school» of NW Greece. At the second part of this study we intended to present the wood-carved iconostasis of the period we examine (18the century) and generally, the art of the same period. We result that the wood-carved iconostasis assimilate elements from the west art (Baroque) and the ancient byzantine marbles models.

Μέσα από την παρουσίαση του εικονογραφικού προγράμματος των συγκεκριμένων μνημείων του μεσσηνιακού Ταϋγέτου, επιδιώκουμε την προβολή και πολύπλευρη προσέγγιση της μεταβυζαντινής ζωγραφικής της περιοχής της Μεσσηνίας και ολόκληρης της Πελοποννήσου. Στόχος μας είναι να προσφέρουμε ασφαλή μαρτυρία για την καλαισθησία, την πνευματική κατάρτιση και το θεολογικό φρόνημα των φορέων της τέχνης των μνημείων αυτών. Συμπερασματικά διαπιστώνουμε την άμεση εξάρτησή τους. Με εικονογραφικά σύνολα του προηγούμενου αιώνα (17ο), αντλώντας ταυτόχρονα τη γόνιμη επενέργεια που έχουν ασκήσει το έργο των αγιογράφων μας σύνολα Κρητών δημιουργών ή δημιουργών προερχόμενων από τη «σχολή» της ΒΔ Ελλάδας. Στον τομέα της ξυλογλυπτικής, παρουσιάζεται ένα αξιόλογο δείγμα τέμπλων από τα οποία διαπιστώνεται η αφομοίωση στοιχείων από τη Δυτική τέχνη (Baroque) και τα παλαιότερα βυζαντινά πρότυπα.