Διερεύνηση της αξίας της μαγνητικής μαστογραφίας στη μελέτη των εστιακών αλλοιώσεων του μαστού και σύγκρισή της με την κλασσική μαστογραφία και την υπερηχοτομογραφία

Abstract

Objective: Evaluation of the diagnostic value of magnetic resonance mammography and comparison with conventional mammography and ultrasonography in cases of women with suspicious breast lesions. Subjects and Methods: A hundred women (age range 34-83 years) with 111 focal breast lesions were examined with mammography, ultrasonography and dynamic magnetic resonance mammography. The lesions were classified according to the BI-RADS lexicon of the American College of Radiology for each diagnostic method. Histological reports were available after biopsy or surgical excision of the lesions. Results: Pathological examination confirmed that 73 lesions were malignant and 38 benign. Conventional mammography estimated a total of 84/111 lesions as malignant with 63 true positive lesions, ultrasonography estimated a total of 92/111 lesions as malignant with 63 true positive lesions and magnetic resonance mammography estimated a total of 83/111 lesions as malignant with 70 true positive lesions. Sensitivity and specificity of magnetic resonance mammography in the diagnosis of malignancy was 95.9% and 34.2%, of conventional mammography 81.8% and 38.2% and of ultrasonography 86.3% and 76.3%. Negative predictive value for magnetic resonance mammography was 81.2%, for ultrasonography 73.4% and for mammography 48.2% for malignancies. Conclusion: Magnetic resonance mammography has the highest negative predictive value compared with mammography and ultrasound in cases of suspicious breast lesions. The combination of morphologic and enhancement criteria can improve the diagnostic capability of MRM in breast lesion characterization.

Σκοπός: Η εκτίμηση της διαγνωστικής αξίας της μαγνητικής μαστογραφίας και η σύγκριση με τη συμβατική μαστογραφία και την υπερηχοτομογραφία στις περιπτώσεις γυναικών με ύποπτες αλλοιώσεις του μαστού. Υλικό και Μέθοδος: Εκατό γυναίκες ηλικίας 34-83 ετών με 111 εστιακές βλάβες του μαστού εξετάστηκαν με μαστογραφία, υπερηχοτομογραφία και δυναμική μαγνητική μαστογραφία. Οι βλάβες σε κάθε διαγνωστική μέθοδο ταξινομήθηκαν σύμφωνα με το λεξικό BI-RADS του American College of Radiology. Ιστολογική μελέτη ήταν διαθέσιμη για όλες τις βλάβες μετά από βιοψία ή χειρουργική εξαίρεση αυτών. Αποτελέσματα: Η παθολογοανατομική εξέταση επιβεβαίωσε 73 κακοήθεις βλάβες και 38 καλοήθεις βλάβες. Η συμβατική μαστογραφία εκτίμησε πως 84/111 βλάβες ήταν κακοήθεις με 63 αληθώς θετικές, η υπερηχοτομογραφία εκτίμησε πως 92/111 βλάβες ήταν κακοήθεις με 63 αληθώς θετικές και η μαγνητική μαστογραφία εκτίμησε τις 83/111 βλάβες ως κακοήθεις με 70 αληθώς θετικές βλάβες. Η ευαισθησία και η ειδικότητα της μαγνητικής μαστογραφίας στη διάγνωση του καρκίνου ήταν 95,9% και 34,2%, της συμβατικής μαστογραφίας 81,8% και 38,2% και της υπερηχοτομογραφίας 86,3% και 76,3%. Η αρνητική προγνωστική αξία για την μαγνητική μαστογραφία ήταν 81,2%, για την υπερηχοτομογραφία 73,4% και για την μαστογραφία 48,2% για τις κακοήθειες. Συμπέρασμα: Η μαγνητική μαστογραφία έχει την υψηλότερη αρνητική προγνωστική αξία συγκριτικά με τη μαστογραφία και την υπερηχοτομογραφία στις περιπτώσεις αλλοιώσεων του μαστού ύποπτων για κακοήθεια. Ο συνδυασμός κριτηρίων μορφολογικών και σκιαγραφικού εμπλουτισμού μπορεί να βελτιώσει τη διαγνωστική ικανότητα της μαγνητικής μαστογραφίας στον χαρακτηρισμό των αλλοιώσεων του μαστού.