Συγκριτική ποσοτική και μορφομετρική μελέτη της απόκρισης των αποκολλήσεων μελάγχρου επιθηλίου σε έδαφος υγράς ηλικιακής εκφύλισης ωχράς μετά από θεραπεία με aflibercept και ranibizumab

Abstract

PURPOSE: To assess fibrovascular PEDs and their response to two different anti-VEGF agents using OCT morphometric analysis. METHODS: 73 consecutive, treatment-naïve eyes with fibrovascular PED (>125 µm) treated with ranibizumab or aflibercept were retrospectively included. A custom-made software was used to manually segment and calculate PED maximum height, base area, volume and internal reflectivity at baseline, after 3 injections and one year. RESULTS: VA change was 2 ETDRS letters ± 7.6 after 3 injections and 3.2 ETDRS letters ± 10.3 at 1 year. There was no significant difference between VA changes amongst the two drugs. At one year, anti-VEGF treatment resulted in a mean reduction of 125 μm in maximum PED height, of 2.26 mm2 in base area and of 0.54 mm3 in volume with a corresponding increase in reflectivity. These changes were more prominent in the aflilbercept group. The observed PED and VA changes at year 1 were strongly correlated with their values at baseline and after 3 injections. CONCLUSIONS: Anti-VEGF treatment resulted in a reduction of all PED dimensions and a corresponding increase in optical reflectivity. Higher, larger and more hypo-reflective PEDs demonstrated a better anatomical response , especially with aflibercept, but this was not correlated with VA.

Σκοπός: Η μελέτη των ινοαγγειακών αποκολλήσεων του μελάγχρου επιθηλίου (PED) και της απόκρισης τους σε δυο διαφορετικούς παράγοντες anti-VEGF, χρησιμοποιώντας μορφομετρική ανάλυση OCT. Υλικό και μέθοδοι: Εβδομήντα-τρεις οφθαλμοί με ινοαγγειακά PED (>125 µm) και χωρίς προηγούμενη θεραπεία που έλαβαν ranibizumab ή aflibercept συλλέχθηκαν αναδρομικά. Η επεξεργασία των OCT scans έγινε με ένα custom-made software που επέτρεπε την χειρωνακτική οριοθέτηση των PED και τον υπολογισμό του μέγιστου ύψους, εμβαδού βάσης, όγκου και οπτικής ανακλαστικότητας του εσωτερικου τους κατά το baseline, μετά από τις 3 πρώτες ενέσεις και στο 1 έτος. Αποτελέσματα: Η μεταβολή της οπτικής οξύτητας ήταν 2 γράμματα ETDRS ± 7.6 στους 3 μήνες και 3.2 γράμματα ETDRS ± 10.3 στο 1 έτος. Δεν βρέθηκε στατιστικά σημαντική διαφορά στην μεταβολή όρασης μεταξύ των δυο φαρμάκων. Στο 1 έτος, η θεραπεία με anti-VEGF είχε ως αποτέλεσμα την μέση μείωση του μέγιστου ύψους των PED κατά 125 μm, του εμβαδού βάσης κατά 2.26 mm2 και του όγκου κατά 0.54 mm3 καθώς και αντίστοιχη αύξηση της οπτικής ανακλαστικότητας. Οι μεταβολές αυτές ήταν πιο έντονες στην ομάδα της aflilbercept. Οι παρατηρούμενες μεταβολές στα PED και στην οπτική οξύτητα στο 1 έτος είχαν ισχυρή συσχέτιση με τις αντίστοιχες μεταβολές που παρατηρήθηκαν στους 3 μήνες. Συμπεράσματα: Η θεραπεία με anti-VEGF είχε ως αποτέλεσμα την μείωση όλων των διαστάσεων των PED και την αύξηση της οπτικής ανακλαστικότητας του περιεχομένου τους. Τα υψηλότερα, μεγαλύτερα και πιο υποανακλαστικά PED είχαν καλύτερη ανατομική απόκριση, ειδικά με την aflibercept, η οποία όμως δεν συνοδεύθηκε και απο μεγαλύτερο κέρδος στην όραση.