Generally, the architecture of iconic buildings because of their unique characteristics has attracted much attention. Specially with the start of modernist era, design of individual iconic buildings gained more importance which is the product of certain famous architects that reveals some clues about these unconventional typologies. It should be noted that being unconventional is not only limited to iconic buildings with famous architects but it can also be found among the normal and ordinary buildings that form the majority of the structures in cities. In general, building typologies change over time influenced by the factors like socio-economic issues and needs of the users. These changes have not always taken place slightly and gradually, but sometimes are mutated under special circumstances such as irregular contextual issue and have caused the appearance of new typologies called mutated type.
This thesis attempts to study and review unconventional apartment building typologies based on cooperative houses constructed in Baykal neighborhood in Famagusta city in the 60’s. To achieve this aim, by scanning and reviewing the development of typo morphological studies based on survey of the previous researches on this subject, the study will proceed to comprehend different typologies in terms of architectural characteristics and important components of morphology science in the field of urban issue.
Therefore, the applied methodology in this thesis is adapted from the background information coming from synthesizing the methods of Caniggia and Conzen (famous theoreticians of typo morphology science) to review the evolution of unconventional
apartment typology which are created by the added floors on the single storey cooperative houses over time, in terms of façade characteristics and urban factors, in addition, interior space organization and the changes that occurred in space arrangement are taken into consideration as well.
ÖZ:
Özgün mimari karakterleri nedeniyle iconic binalar her zaman daha çok dikkat çeker. modernist çağın başında özellikle ünlü mimarlar tarafından tasarlanan bu tür binalar sıradışı tipolojik özellikleri nedeniyle araştırmacıların dikkatlerini çekmişlerdir. Ne var ki, sıradışı olmanın sadece iconic özellikleri ağır basan bu binalara ait bir özellik olmadığı daha sonraları farkedilmiş, artık kentlerin büyük bir kısmını olusturan sıradan binalarında bu özellikleri farklı düzeylerde taşıyabileceği anlaşılmıştır. Bina tipolojilerinde zamanla ortaya çıkan sosyo-ekonomik ve kullanıcı gereksinmelerine bağlı yavaş ve sürekli değişimlere karşılık; bazen de ani etkilerle ortaya çıkan ve diğerine kıyasla daha belirgin ve sıradışı değişimler gösteren yeni ve dönüşmüş tiplerin ortaya çıkmasının kaçınılmaz olduğu öne sürülmektedir.
Bu çalışma, Mağusa kentindeki Baykal bölgesinde 60’lı yıllarda inşaa edilen tek katlı ikiz bina tipolojisindeki kooperatif konutlarının sıradışı apartman tipololojilerine dönüşmesini araştırmayı amaçlar. Bu bağlamda, konuyla ilgili daha önce yapılmış teorik çalışmaları ve bunların üzerine temellenen typo morphologic çalışmaların gelişimini gözden geçirir. Bu yolla, biçim bilimde önemli bileşenler olan mimari karakterlere bağlı olarak ortaya çıkan farklı tipolojileri ve gelişimlerini kavramayı dener.
Dolayısıyle bu tezde kullanılan yöntemin saptanmasında, iki ünlü kuramcı Caniggia ve Conzen’in yöntemlerinin sentezinden yararlanıldı. Tek katlı cooperative evlerine zaman içinde kat ilavesiyle olusan sıra dışı apartman tiplerinin gelişimi, sadece cephe karakterleri ve kentsel çevreye bağlı özellikler olarak değil; daha da ötesinde iç mekan
organizasyonlarında zemin kattan farklı olarak ortaya çıkan değişiklikler ve bu bağlamda binalar arasında gözlenen çeşitlilikler üzerinden incelendi.
