Mısır ve buğday silajlarında bakteriyal inokulant kullanımının silaj fermentasyonu, aerobik stabilite ve rumen parçalanabilirliği üzerine etkileri

Loading...
Thumbnail Image

Date

2002-07-26

Authors

Sucu, Ekin

Journal Title

Journal ISSN

Volume Title

Publisher

Uludağ Üniversitesi

Abstract

Bu çalışma laktik asit bakteri (LAB) inokulantlarının mısır {Zea mays) ve buğday (Triticum vulgaris) silajlarının fermantasyon, aerobik stabilite ve in situ rumen parçalanabilirlik özelliklerini saptamak amacıyla düzenlenmiştir. Araştırmada kullanılan mısır ve buğday hamur olum döneminde hasat edilmiştir. LAB inokulantı olarak P-1188 (Pioneer®, USA), LAB-enzim inokulantı olarak ise Maize-AII (Alltech, UK) ve Sill-AII (Alltech, UK) kullanılmıştır. İnokulantlar silajlara 1.5x1 06 cfu/g düzeyinde katılmışlardır. Mısır ve buğday yalnızca gaz çıkışına olanak tanıyan özel anaerobik kavanozlara (Le Parfait, France) silolanmıştır. Silolamadan sonraki 2, 4, 8, 15 ve 50. günlerde her gruptan 3'er kavanoz açılarak kimyasal ve mikrobiyolojik analizler yapılmıştır. Silolama döneminin sonunda (50. gün) açılan tüm silajlara 5 gün süre ile aerobik stabilite testi uygulanmış ve aynı silajların rumen parçalanabiliriik özellikleri saptanmıştır. Araştırma sonucunda LAB inokulantı kullanımı, mısır silajının fermantasyon özelliklerini önemli düzeyde etkilememiştir (P>0.05). LAB-enzim inokulantı kullanımı ise mısır silajlarının laktik asit ve nötr deterjanda çözünmeyen lif içeriklerini düşürürken, asetik asit içeriklerini artırmıştır (P<0.05). Diğer özelliklerini ise etkilememiştir. Gerek LAB gerekse LAB-enzim İnokulantı buğday silajlarında çok hızlı bir pH düşüşüne ve yoğun bir laktik asit üretimine yol açarak buğday silajlarının fermantasyon özelliklerini önemli düzeyde artırmışlardır (P<0.05). Diğer yandan her iki inokulant da genel olarak mısır ve buğday silajlarının lactobacilli içeriklerini artırırken, maya ve küf içeriklerini düşürmüşlerdir. Bununla birlikte LAB inokulantı, mısır ve buğday silajlarında yoğun bir C02 üretimine yol açarak bu silajların aerobik stabilitelerini düşürmüştür. LAB-enzim inokulantları, mısır silajlarının aerobik stabilitelerini etkilemezken buğday silajlarında yoğun bir CO2 üretimine yol açmış ve bu silajların aerobik stabilitelerini düşürmüştür. LAB inokulantı, mısır silajlarının kuru madde ve organik maddeler parçalanabilirliğini etkilemezken, nötr ve asit deterjanda çözünmeyen lif parçalanabilirliklerini artırmıştır (P<0.Q5). LAB-enzim inokulantı ise mısır silajlarının organik maddeler parçalanabilirliğini etkilemezken, KM, NDF ve ADF parçalanabilirliklerini artırmıştır (P<0.05). Bununla birlikte her iki inokulant kullanımı da buğday silajlarının rumen parçalanabiliriik özelliklerini etkilememiştir (F>0.05).
This study was carried out to determine the effects of lactic acid bacterial (LAB) inoculants on the fermentation, aerobic stability and in situ rumen degradability of maize (Zea mays) and wheat (Triticum vulgaris) silages. Maize and wheat were harvested at dough stage of maturity. In the research, P-1188 (Pioneer®, USA) was used as LAB inoculant, Maize-All (Alltech, UK) and Sill-All (Alltech, UK) were used as LAB-enzyme inoculants. Inoculants were applied to silage 1.Sx106 cfu/g levels. Maize and wheat were ensiled in 1.5 liter special anaerobic jars (Le Parfait, France), equipped with a lid that enables gas release only. Three jars from each group were sampled for chemical and microbilogical analyses on days 2, 4, 8, 15, and 50 after ensiling. At the end of the ensiling period (50 day) silages subjected to an aerobic stability test for 5 days. In addition rumen degradability characteristics were determined. Consequently LAB inoculant did not effect fermentation characteristics of maize silage (R>0.05). However LAB-enzyme inoculant decreased lactic acid and neutral detergent fibre and increased acetic acid levels of maize silages. LAB-enzyme inoculant did not effect other characteristics of maize silages. LAB and LAB-enzyme inoculants improved the fermentation characteristics of wheat silages, resulted in a faster decrease in pH, higher lactic acid production (P<0.05). On the other hand, both inoculants generaiy increased the lactobacllli and decreased yeast and moulds levels of maize and wheat silages. However, LAB inoculant led to higher C02 production and impaired aerobic stability of maize and wheat silages. LAB-enzyme inoculant did not effect aerobic stability of maize silage but led to higher C02 production in the wheat silages that impaired aerobic stability of these silages. LAB inoculant did not effect dry matter and organic matters degradability but increased neutral and acid deterjant fibre degradability of maize silages (P<0.05). On the other hand, LAB-enzyme inoculant did not effect organic matters degradability but increased dry matter, neutral and acid detergent fibre degradability of maize silages (P<0.05). However both inoculants did not effect rumen degradability characteristics of wheat silages (P>0.05).

Description

Keywords

Laktik asit bakteri inokulantları, Enzim, Fermantasyon, Aerobik stabilite, In situ rumen parçalanabilirliği, Lactic acid baderial inoculants, Enzyme, Fermentation, Aerobic stabiiity, In situ rumen degradability

Citation

Sucu, E. (2002). Mısır ve buğday silajlarında bakteriyal inokulant kullanımının silaj fermentasyonu, aerobik stabilite ve rumen parçalanabilirliği üzerine etkileri. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Uludağ Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.