Geschiedverhalen voor op school zijn regelmatig langs de meetlat van de geschiedwetenschap gelegd. Zodoende bleef het specifieke karakter van schoolboeken, zoals de dynamiek van verhaal- en vertelstructuren, vaak onderbelicht.

Dit artikel laat zien hoe Engelse schoolboekauteurs in 1945 bewust afstand namen van de droge, feitelijke geschiedenis en een nieuw, ‘nuttig’ geschiedverhaal op de markt brachten.