Ród Waleriuszów w historiografii rzymskiej

Loading...
Thumbnail Image
Date
2019-05-28
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Abstract
Celem rozprawy doktorskiej jest analiza wybranych epizodów z rzymskiej tradycji historycznej, które dotyczą rodu Waleriuszów. Przeprowadza się badanie źródeł, aby ukazać, jakiego typu mechanizmy stosowali rzymscy historycy do budowy wydarzeń pojawiających się w źródłach dziejopisarskich i biograficznych. Można dowieść, że w epizodach waleriańskich wykorzystano ahistoryczne procesy rekonstrukcji i rozbudowy rzymskiej przeszłości. Badania podjęto również, aby zweryfikować powszechnie przyjęty pogląd. W wielu opracowaniach badacze oskarżają Waleriusza Antiasa o sprzyjanie rodowi Waleriuszów. Antias wydaje się jednak tylko członkiem grupy rzymskich annalistów, którzy użyli bohaterów gens Valeria dla swoich własnych celów. Pierwszy rozdział skupia się na dwóch problemach związanych z tradycyjnym wizerunkiem pierwszego konsula spośród Waleriuszów, a mianowicie dlaczego Publikola stał się odpowiedzialny za wygnanie monarchów oraz dlaczego uznaje się go za członka konspiracji Brutusa. Drugi rozdział stara się wyjaśnić prezentację Publikoli jako wspólnika Lucjusza Brutusa. Waleriusz odkrywa spisek młodych Rzymian pragnących powrotu monarchii oraz w swojej działalności politycznej działa zgodnie z wolą Brutusa. W trzecim rozdziale wytłumaczono, dlaczego historia okupacji Kapitolu w 460 r., która początkowo kojarzona była z rodem Mamiliuszów, została zdekonstruowana, aby powiązać ją z Waleriuszami. Ostatni rozdział jest próbą wyjaśnienia przyczyn powstania łatwej do zaobserwowania kolektywnej deskrypcji większości Waleriuszów jako polityków sprzyjających plebsowi.
The aim of the dissertation is the analysis of the selected episodes from the Roman historical tradition, which concern gens Valeria. The examination is performed in order to show what kind of devices was used by Roman historians to craft well known stories appearing in ancient historical and biographical works. The survey of the sources demonstrates that the ahistorical instruments of reconstruction and development of the Roman past can be revealed in the Valerian episodes. The analysis presented in the following chapters is also an attempt at challenging a notion often taken for granted. Many scholars accuse Valerius Antias of adulating the gens Valeria. Our conclusion is that Antias rather seems to be a member of the group of Roman annalists who exploited the heroes of the Valerian clan for their own ends. The first chapter concerns two problems associated with the traditional portrayal of the first consul of the Valerii as the Roman responsible for overthrowing the monarchy. The second chapter tries to throw some light on the depiction of Publicola as a partner of Lucius Brutus. Valerius exposes the conspiracy aimed at bringing back the monarchy, in his political activity he operates in accordance with the Brutus’ will. In the third chapter it is explained how and why the story of the occupation of the Capitol in 460 BC., which had originally been made associated with the Mamilian clan, was reconstructed so that it became connected to the Valerii. The last chapter constitutes an attempt at the explanation what caused easy to observe collective description of the majority of the Valerii in terms of plebeian-friendly policy.
Description
Wydział Nauk Humanistycznych, Instytut Studiów Klasycznych i Orientalnych; promotor rozprawy doktorskiej: prof. dr hab. Agnieszka Dziuba
Keywords
Waleriusze, historiografia rzymska, annaliści, Liwiusz, Dionizjusz z Halikarnasu, Valerii, Roman Historiography, annalists, Livy, Dionysius of Halicarnassus
Citation
ISBN
Creative Commons License