The efficacy of the neurodevelopmental therapy treatment approach in 4-7 year old children with cerebral palsy
Date
2001-12
Authors
Fitzpatrick, Louise.
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Stellenbosch : Stellenbosch University
Abstract
ENGLISH ABSTRACT: Although the neurodevelopmental therapy (NDT) treatment approach is used extensively in the management of
children with cerebral palsy, there is currently very little documented research to support its efficacy. The purpose of
this study was to evaluate the efficacy of NDT in terms of its effect on motor function in a group of 10 cerebral palsy
children. A multiple simple single-subject design was used in which the children each acted as their own controls. A
5 week baseline period, during which no intervention was received by the children, was followed by a 5 week
intervention phase during which the children received twice weekly NDT treatment. The children were assessed at
the beginning and end of each phase using the Gross Motor Function Measure (GMFM), and an assessment tool,
which allowed the establishment of individualised outcome measures, called TELER. The group of children
demonstrated no statistically significant gains in motor function on either of the outcome measures during the
baseline phase of the study. However during the intervention phase the overall improvements demonstrated by the
group on both the GMFM and TELER were statistically significant. Nine out of the ten children achieved greater
improvements in their goal total GMFM scores during the intervention phase than during the baseline phase.
Similarly all of the children achieved a greater number of clinically significant improvements on the TELER
outcome measures. NDT was beneficial and useful in promoting motor function in this group of cerebral palsy
children.
AFRIKAANSE OPSOMMING: Alhoewel die Neuro-ontwikkelingsterapie (NOT) behandelingsbenadering wydeverspreid gebraik word in die behandeling van kinders met serebrale verlamming, is daar huidiglik baie min gedokumenteerde navorsing om die effektiwiteit daarvan te staaf. Die doel van hierdie studie was om die effektitiwiteit van NOT te evalueer met betrekking tot die impak daarvan op die motoriese funksie van ‘n groep van 10 kinders met serebrale verlamming. ‘n Veelvuldige eenvoudige enkeling -subjek raamwerk is gebruik waarvolgens die kinders elk as hul eie kontrolegoep ageer het. ‘n 5-weke basislyn fase, waartydens die kinders aan geen intervensies onderwerp is nie, is gevolg deur ‘n 5-weke intervensie fase waartydens die kinders twee keer per week NOT behandeling ontvang het. Die kinders is geevalueer aan die begin en einde van elke fase met die Oorhoofse Motoriese Funksie Maatstaf (OMFM)/Gross Motor Function Measure (GMFM), asook ‘n evalueringsmaatstaf genaamd TELER, wat die bepaling van geindivualiseerde resultate moontlik gemaak het. Die groep kinders het geen statistics bewese vordering in motoriese fiinksies getoon volgens beide die evalueringsmaatstawwe tydens die basislyn fase van die studie nie. Daarteenoor het die groep tydens die intervensie fase oorhoofs gesproke statistics bewese vordering getoon met betrekking tot beide die OMFM en die TELER. Nege uit die 10 kinders het groter vordering getoon met hul totale OMFM resultate tydens die intervensie fase as gedurende die basislyn fase. A1 die kinders het tegelykertyd ‘n groter hoeveelheid substantiewe kliniese verbeterings getoon met betrekking tot hul TELER uitkomste. NOT was voordelig en nuttig in terme van die verbetering van motoriese funksie in die groep van serebraal verlamde kinders.
AFRIKAANSE OPSOMMING: Alhoewel die Neuro-ontwikkelingsterapie (NOT) behandelingsbenadering wydeverspreid gebraik word in die behandeling van kinders met serebrale verlamming, is daar huidiglik baie min gedokumenteerde navorsing om die effektiwiteit daarvan te staaf. Die doel van hierdie studie was om die effektitiwiteit van NOT te evalueer met betrekking tot die impak daarvan op die motoriese funksie van ‘n groep van 10 kinders met serebrale verlamming. ‘n Veelvuldige eenvoudige enkeling -subjek raamwerk is gebruik waarvolgens die kinders elk as hul eie kontrolegoep ageer het. ‘n 5-weke basislyn fase, waartydens die kinders aan geen intervensies onderwerp is nie, is gevolg deur ‘n 5-weke intervensie fase waartydens die kinders twee keer per week NOT behandeling ontvang het. Die kinders is geevalueer aan die begin en einde van elke fase met die Oorhoofse Motoriese Funksie Maatstaf (OMFM)/Gross Motor Function Measure (GMFM), asook ‘n evalueringsmaatstaf genaamd TELER, wat die bepaling van geindivualiseerde resultate moontlik gemaak het. Die groep kinders het geen statistics bewese vordering in motoriese fiinksies getoon volgens beide die evalueringsmaatstawwe tydens die basislyn fase van die studie nie. Daarteenoor het die groep tydens die intervensie fase oorhoofs gesproke statistics bewese vordering getoon met betrekking tot beide die OMFM en die TELER. Nege uit die 10 kinders het groter vordering getoon met hul totale OMFM resultate tydens die intervensie fase as gedurende die basislyn fase. A1 die kinders het tegelykertyd ‘n groter hoeveelheid substantiewe kliniese verbeterings getoon met betrekking tot hul TELER uitkomste. NOT was voordelig en nuttig in terme van die verbetering van motoriese funksie in die groep van serebraal verlamde kinders.
Description
Thesis (MSc)--Stellenbosch University, 2001.
Keywords
Cerebral palsied children -- Rehabilitation, Neurodevelopmental treatment, Cerebral palsy -- Treatment