Order through improvisation : engaging the choreographic environment
Date
2012-12
Authors
Nel, Dayne Elizabeth
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Stellenbosch : Stellenbosch University
Abstract
ENGLISH ABSTRACT: In the field of choreography, there are many different emerging theories and methodologies.
One such theory uses the individual and unique performers to create and generate movement
vocabulary. For the student-choreographer, who is still developing their artistic voice, certain
markers need to be put in place in order to evaluate a creative process.
The aim of this study is to critically reflect on a particular practical process, develop a
language with which to structure improvisations, create the appropriate environment in which
effective exploration can take place and finally deliver criticism on the process.
This research study has a strong empirical component, focusing on my personal practice as a
choreographer.
This study also makes use of secondary source material that discusses the choreographic
process in general, and more specifically the use of improvisation in choreography, with
particular reference to the he theories and definitions of Michael Klien (2007) and Lavender
and Predock-Linnell (2001), as and the choreographic innovations and methods of Merce
Cunningham.
Finally, this study makes use of primary source material, in the form of first-hand
observations and personal interviews with a modern Physical Theatre Company, PUSH
Physical Theatre Company in Rochester, NY, USA.
Through the combination of the theories of Michael Klien (2007) and Lavender and Predock-
Linnell (2001) both a philosophical and practical methodology develops and emerges.
The results will show how the choreographic environment is engaged to not only simplify
and shorten the choreographic process, but also to enhance it. The intangible energetic
rapport between people, space and ideas can be harnessed as part of the process of
choreography.
AFRIKAANSE OPSOMMING: Verskeie teorieë en metodologieë word tans binne die veld van choreografie ontwikkel. Onder andere gebruik een so ‘n teorie die individu en unieke deelnemers om beweging en bewegingsfrases te genereer. Vir die studente-choreograaf, wie tans nog in die proses is om ‘n kunstige stem te ontwikkel, is sekere merkers nodig om ‘n kreatiewe proses ten einde te evalueer. Die doel van hierdie studie is om krities oor ‘n spesifieke praktiese proses te reflekteer. Die proses behels die ontwikkeling van ‘n taal waarmee improvisasies gestruktureer kan word; om die gepaste omgewing te skep waarin effektiewe eksplorasie kan plaasvind en eindelik om kritiek oor die proses te lewer. Die navorsingstuk het ‘n sterk empiriese komponent wat meestal op ‘n persoonlike praktyk as choreograaf fokus. Hierdie studie maak van sekondêre material gebruik wat die choreografiese proses in die algemeen, en meer spesifiek, die gebruik van improvisasie in choreografie, bespreek. Daar word van die teorieë en definisies van Michael Klien (2007) en Lavender en Predock-Linnel (2001), sowel as die choreografiese inovasies en metodes van Merce Cunningham, melding gemaak. Derdens maak hierdie studie gebruik van primêre bronne in die vorm van eerste-handse observasies en persoonlike onderhoude met ‘n moderne Fisiese Teater geselskap, PUSH "Physical Theatre Company" in Rochester, New York, VSA. Deur die kombinasie van die teorieë van Klien en Predock-Linnell, word beide ‘n filosofiese en praktiese metodologie ontwikkel. Die resultate wys hoe die choreografiese omgewing aangewend word om beide die choreografiese proses te verkort en te versterk. Die verweefde energieke dinamiek tussen mense, spasie en idees kan gebruik word as deel van die proses van choreografie.
AFRIKAANSE OPSOMMING: Verskeie teorieë en metodologieë word tans binne die veld van choreografie ontwikkel. Onder andere gebruik een so ‘n teorie die individu en unieke deelnemers om beweging en bewegingsfrases te genereer. Vir die studente-choreograaf, wie tans nog in die proses is om ‘n kunstige stem te ontwikkel, is sekere merkers nodig om ‘n kreatiewe proses ten einde te evalueer. Die doel van hierdie studie is om krities oor ‘n spesifieke praktiese proses te reflekteer. Die proses behels die ontwikkeling van ‘n taal waarmee improvisasies gestruktureer kan word; om die gepaste omgewing te skep waarin effektiewe eksplorasie kan plaasvind en eindelik om kritiek oor die proses te lewer. Die navorsingstuk het ‘n sterk empiriese komponent wat meestal op ‘n persoonlike praktyk as choreograaf fokus. Hierdie studie maak van sekondêre material gebruik wat die choreografiese proses in die algemeen, en meer spesifiek, die gebruik van improvisasie in choreografie, bespreek. Daar word van die teorieë en definisies van Michael Klien (2007) en Lavender en Predock-Linnel (2001), sowel as die choreografiese inovasies en metodes van Merce Cunningham, melding gemaak. Derdens maak hierdie studie gebruik van primêre bronne in die vorm van eerste-handse observasies en persoonlike onderhoude met ‘n moderne Fisiese Teater geselskap, PUSH "Physical Theatre Company" in Rochester, New York, VSA. Deur die kombinasie van die teorieë van Klien en Predock-Linnell, word beide ‘n filosofiese en praktiese metodologie ontwikkel. Die resultate wys hoe die choreografiese omgewing aangewend word om beide die choreografiese proses te verkort en te versterk. Die verweefde energieke dinamiek tussen mense, spasie en idees kan gebruik word as deel van die proses van choreografie.
Description
Thesis (MDram)--Stellenbosch University, 2012.
Keywords
Choreography, Improvisation, Dissertations -- Drama, Theses -- Drama