Μελέτη της ευάλωτης αθηρωματικής πλάκας. Ανίχνευση και απεικόνιση με τεχνικές του ενδοστεφανιαίου υπερηχογραφήματος

Abstract

Increased neovascularization in vasa vasorum and atherosclerotic plaques has recently been identified as a common feature of inflammation and plaque vulnerability. Microbubble contrast agents, which have been used for intravascular imaging, can be used to trace neovascularization. The aim of the study was to detect and evaluate the density of neovascularization in non-culprit coronary atherosclerotic plaques of patients with stable angina or an acute coronary syndrome. Methods We analyzed intravascular ultrasound (IVUS) signals before, during, and after intracoronary injection of microbubbles, proximal to non-culprit atherosclerotic plaques in 35 patients (26 men), mean age 61.8±10.1 years, with stable angina or an acute coronary syndrome. Analyses were accomplished using a computational algorithm (ACESTM -Analysis of Contrast Enhanced Sequences; ACES - Computational Biomedicine Lab, Dept. Of Computer Science, Huston University, TX, USA), for the detection of contrast perfusion in such contrast-enhanced sequences. Perfusion density was evaluated by the mean enhancement in the region of interest (MEIR - Mean Enhancement of Intensity of the Region of interest), provided by this difference - imaging technique. Results Qualitative and quantitative analysis of the pre-and post-injection images showed a significant enhancement in the grey-scale intensity of the plaque after the injection of microbubbles. MEIR increased from MEIR pro: 6.38±2.14% to MEIR after: 8.40±3.13%. Conclusion Contrast-enhanced intravascular imaging is a novel, yet clinically available, technique that has the potential to enhance IVUS based characterization of atherosclerotic plaques. The technique introduces a new perspective to the detection of vulnerable plaques and warrants further investigations.

Η χρήση του ενδοστεφανιαίου υπερηχογραφήματος (IVUS) έχει καθιερώσει ορισμένα ιδιαίτερα μορφολογικά χαρακτηριστικά της «ευάλωτης» αθηρωματικής πλάκας. Επίσης παθολογοανατομικές μελέτες έχουν αναδείξει τη νεοαγγείωση, σαν ένα παράγοντα, ο οποίος σχετίζεται με τη φλεγμονή και την αστάθεια μιας αθηρωματικής πλάκας. Σκοπός της μελέτης ήταν ανίχνευση και ποσοτικοποίηση της αιματικής ροής στην περιοχή των vasa vasorum και των νεοαγγείων των αθηρωματικών πλακών, μέσω του IVUS, μετά από ενδοστεφανιαία έγχυση μικροφυσαλίδων αντίθεσης και τη χρήση ενός νέου ειδικού λογισμικού προγράμματος ανάλυσης της εικόνας. Ο πληθυσμός της μελέτης περιελάμβανε 35 ασθενείς (26 άνδρες και 9 γυναίκες, μέσης ηλικίας 61.8±10.1 έτη) με σταθερή στηθάγχη ή Οξύ Στεφανιαίο Σύνδρομο, οι οποίοι υποβλήθηκαν σε αγγειοπλαστική σε μια ένοχη βλάβη. Όλοι οι ασθενείς υποβλήθηκαν σε IVUS για διαγνωστικούς λόγους, μέσω ενός καθετήρα 20 MHz, σε μία μη ένοχη βλάβη, η οποία εμφάνιζε μορφολογικά χαρακτηριστικά «ευάλωτης» αθηρωματικής πλάκας. Εν συνεχεία, διαμέσου του οδηγού καθετήρα έγινε έγχυση ενός υπερηχογραφικού σκιαγραφικού αντίθεσης. Έγινε συνεχής καταγραφή των εικόνων μέσω του IVUS μέχρι και ένα λεπτό μετά την έγχυση. Η ανάλυση των εικόνων πραγματοποιήθηκε με την χρήση του ειδικού προγράμματος (ACESTM software) σε δεύτερο χρόνο. Η αλλαγή στην ένταση του σήματος μετά την έγχυση των μικροφυσαλίδων αντίθεσης εκφράστηκε μέσω του δείκτη MEIR (Mean Enhancement of Intensity of the Region of interest), ο οποίος υπολογίζεται μέσω κατάλληλης επεξεργασίας των καταγεγραμμένων εικονοσειρών. Παρατηρήθηκε σημαντική ενίσχυση μετά από την έγχυση των μικροφυσαλίδων στην ηχογένεια της πλάκας σε διαφορετικό όμως βαθμό σε κάθε ασθενή. Πιο συγκεκριμένα ο δείκτης MEIR αυξήθηκε από MEIR (πριν): 6.38±2.14% σε MEIR (μετά): 8.40±3.13%. Συμπερασματικά φαίνεται ότι είναι εφικτή η in vivo απεικόνιση της αιματικής ροής στην περιοχή των vasa vasorum, στις αθηρωματικές πλάκες των στεφανιαίων αρτηριών, ως στοιχείο αστάθειας της πλάκας, χρησιμοποιώντας IVUS τεχνικές και μικροφυσαλίδες αντίθεσης. Περισσότερες βέβαια μελέτες απαιτούνται για την αξιολόγηση της νέας αυτής μεθόδου, αλλά και για να συσχετίσουν την ποσοτικοποίηση της πυκνότητας των vasa vasorum και με άλλα κλινικά χαρακτηριστικά.