Η μνήμη της γενοκτονίας στη 2η και 3η γενεά των Αρμενίων: ψυχοτραυματικά κατάλοιπα

Abstract

Transmission of collective traumatic experiences can create at least subclinical expressions of traumatic disorder. The aim of the present study is to measure such expressions caused by the psychological impact of events ( Genocide )suffered by Armenian people during the period 1914-1918, on new generations. A sample of 689 Armenian residents of Greece and Cyprus completed a version of the Post Traumatic Stress Disorder Self - Rating Scale along with other ad hoc questions. Attitudes generated by the events were also registered. As much as 35.7% of participants presented at least subclinical forms of post-traumatic stress disorder during some period of their lives. Women, older people, participants with a close relative lost during the events and those more strongly related to the Armenian community are more vulnerable. The results are indicative of a long-lasting (though gradually fading) through - generational traumatizing effect of the discussed events.

Η μεταβίβαση της συλλογικής τραυματικής εμπειρίας διωγμών εναντίων λαών, κοινωνικών ή πολιτισμικών ομάδων μπορεί να προκαλέσει στους απογόνους των διωχθέντων υποκλινικές τουλάχιστον εκδηλώσεις της Μετατραυματικής Διαταραχής από στρες. Ο στόχος της παρούσης εργασίας είναι να αναζητήσει τέτοιες εκδηλώσεις σε απόγονους Αρμενίων που ζούσαν την περίοδο 1914-1918 στην Οθωμανική Αυτοκρατορία και υπήρξαν θύματα των δραματικών γεγονότων εκείνης της περιόδου τα οποία σύμφωνα με διεθνείς εκτιμήσεις έλαβαν τη μορφή γενοκτονίας. Ένα δείγμα 689 ατόμων Αρμενικής καταγωγής που κατοικούν στην Ελλάδα και την Κύπρο συμπλήρωσε κάποια ερωτηματολόγια μεταξύ των οποίων και μια προσαρμοσμένη για την περίσταση εκδοχή της κλίμακας P.T.S.D. Self Rating Scale. Τουλάχιστον 35.7% των συμμετεχόντων παρουσίασαν Μετατραυματική Διαταραχή από στρες, τουλάχιστον σε υποκλινική μορφή με συμπτώματα συνδεδεμένα με τα γεγονότα 1914-1918 για κάποια περίοδο της ζωής του. Οι γυναίκες, οι ηλικιωμένοι, αυτοί που έχουν χάσει έναν στενό συγγενή κατά τη διάρκεια των γεγονότων ή οι σχετικά περισσότερα συνδεμένοι με την Αρμενική κοινότητα ήταν πλέον πιο ευάλωτοι. Τα αποτελέσματα είναι ενδεικτικά ενός μακράς διάρκειας και βαθμιαία εξασθενίζοντος διαγενεακού συλλογικού τραύματος των απογόνων των Αρμενίων προσφύγων λόγω των τραγικών γεγονότων της περιόδου 1914-1918