Το πανηγύρι του Αϊ-Συμιού στο Μεσολόγγι: ιστορική - κοινωνική και παιδαγωγική διερεύνηση

Abstract

The object of investigation of this thesis is the depiction, study and interpretation of the feast of St. Symios in Messolonghi. The feast is seen through time, with its stable elements concerning the place where it takes place, the time, the music, the dance, the singing, the costumes, the food. In addition, we point out the changes that took place in the celebration, due to historical circumstances, such as the fact of Exodus, but also because of economic, social or technological changes. No matter the changes, the deeper essence of the feast remains the same. This fact is understood through the description of its ritual character and its religious, dionysian, entertaining, social, historical and cultural dimensions. We analyze the concept of the group as a micro-society, the way of organization and the emotional ties that develop among its members and with Roma musicians as well. Finally, we identify the principles and values that govern the group. These principles and values are transmitted through the feast to children, heirs of the tradition. The feast is considered as an authentic and healthy field of mental, emotional, and social development of young people. The feast of St. Symios is a reference point throughout the year, and one of the most important components of life in Messolonghi.

Αντικείμενο διερεύνησης της παρούσας εργασίας αποτελεί η αποτύπωση, μελέτη και ερμηνεία του πανηγυριού του Αϊ-Συμιού στο Μεσολόγγι. Καταγράφεται η πορεία του πανηγυριού στον χρόνο, με την επισήμανση των σταθερών στοιχείων του που αφορούν τον τόπο, τον χρόνο τέλεσης, την μουσική, τον χορό, το τραγούδι, την φορεσιά, την διατροφή. Ανιχνεύονται, επίσης, οι μεταβολές που έλαβαν χώρα στον εορτασμό του πανηγυριού, λόγω των ιστορικών συγκυριών –ιδιαίτερα το ιστορικό γεγονός της Εξόδου είχε μεγάλο αντίκτυπο- αλλά και λόγω οικονομικών, κοινωνικών ή τεχνολογικών μεταβολών. Πέρα, όμως, από το φαίνεσθαι, τις επιμέρους μεταβολές, η βαθύτερη ουσία, το είναι του πανηγυριού, παραμένει αναλλοίωτο. Αυτό γίνεται αντιληπτό μέσα από την περιγραφή του τελετουργικού του χαρακτήρα και την υπογράμμιση της θρησκευτικής, διονυσιακής, ψυχαγωγικής, κοινωνικής, ιστορικής και πολιτισμικής του διάστασης. Αναλύεται η έννοια της παρέας ως μικροκοινωνία, ο τρόπος οργάνωσής της και οι συναισθηματικοί δεσμοί που αναπτύσσονται μεταξύ των μελών της, αλλά και με τους τσιγγάνους μουσικούς. Τέλος, εντοπίζονται οι βασικές αρχές και αξίες που διέπουν την λειτουργία της παρέας. Οι αρχές και οι αξίες αυτές μεταδίδονται, μέσω του πανηγυριού, στα παιδιά, τους συνεχιστές της παράδοσης. Το πανηγύρι μελετάται και από παιδαγωγική άποψη, καθώς συνιστά ένα αυθεντικό και υγιές πεδίο νοητικής, συναισθηματικής, και κοινωνικής ανάπτυξης των νέων. Το αϊ-συμιώτικο πανηγύρι αποτελεί σημείο αναφοράς όλο τον χρόνο, και μία από τις σημαντικότερες συνιστώσες της ζωής στο Μεσολόγγι.