Παρακολούθηση υπεζωκοτικών συλλογών με απεικονιστικούς και βιοχημικούς δείκτες

Abstract

OBJECTIVE: In the first part of our study, we introduced a novel, quantitative ultrasound index, hypoechogenicity index (HI), for the objective evaluation of pleural effusion’s echogenicity and its correlation with cytological and biochemical parameters of the pleural fluid. The aim of the second part of the study was to examine the potential correlation of HI with cytological and biochemical markers of parapneumonic effusions and its prognostic value. STUDY SUBJECTS: In the first part of the study 62 patients with pleural effusions of various origins were included. Initially they were examined via thoracic ultrasound and then a paracentesis was performed for the definition of cytological and biochemical parameters of the pleural fluid. In the second part, 24 patients with uncomplicated and complicated parapneumonic pleural effusions were included. All patients underwent sonographic evaluation and paracentesis in order to assess the essential cytological and biochemical markers of the fluid. METHODS: Five consequent images of the pleural effusion were retrieved through axial view between the 9th and the 10th rib and one from the 10th rib through coronal view and converted into the high-resolution tagged image file format. The mean echo levels of all pixels of the pleural effusion and of the 10th rib were counted, and the hypoechogenicity index (HI) was calculated according to the following formula: HI = mean echo level of all pixels of the rib/mean echo levels of all pixels of pleural effusion. HI greater than 1 indicated pleural effusion's hypoechogenicity. Normality was assessed via the one-sample Kolmogorov-Smirnov Test. Relationships were assessed via Pearson’s R or Spearman’s ρ correlation coefficients, where appropriate. Associations were assessed via simple linear regression; Curve estimation/Nonlinear regression was subsequently employed to determine the model that best fits the data. For all tests, a P value ≤0.05 was considered statistically significant. IBM SPSS 20.0 (IBM Corporation, San Diego, CA, USA). RESULTS: Regarding the first cohort of our population, 63 patients with pleural effusions of various origins, LDH, total cell count, pH, mean effusion pixel were significantly correlated with hypoechogenicity index. Similarly, for the 24 patients with parapneumonic effusions, LDH, pH, glucose, ADA, total cell count and the percentage of neutrophils significantly correlated with the hypoechogenicity index. Additionally, the number of days needed for the pleural effusion’s drainage via chest tube, the number of days until the patients were afebrile and the total duration of their hospitalization were also correlated with the hypoechogenicity index. CONCLUSION: This study introduced HI as new index, which could demonstrate the inflammation density of pleural effusions. Hypoechogenicity index might have prognostic value for patients with parapneumonic effusions.

ΣΚΟΠΟΣ. Στο πρώτο μέρος της μελέτης, παρουσιάσαμε έναν καινοτόμο, ποσοτικό υπερηχογραφικό δείκτη, του δείκτη υποηχοϊκότητας (ΔΥ) για την αντικειμενική αξιολόγηση της ηχογένειας των υπεζωκοτικών συλλογών και τη συσχέτιση αυτού με κυτταρολογικές και βιοχημικές παραμέτρους του πλευριτικού υγρού. Σκοπός του δεύτερου μέρους της μελέτης ήταν να διερευνηθεί η στατιστική συσχέτιση του ΔΥ με κυτταρολογικούς και βιοχημικούς δείκτες των παραπνευμονικών συλλογών καθώς και η προγνωστική του αξία σε αυτές. ΥΛΙΚΟ. Στο πρώτο μέρος της μελέτης συμπεριλήφθηκαν 62 ασθενείς με υπεζωκοτικές συλλογές ποικίλης αιτιολογίας. Αρχικά μελετήθηκαν υπερηχογραφικά και στη συνέχεια παρακεντήθηκαν για τον προσδιορισμό κυτταρολογικών και βιοχημικών παραμέτρων του πλευριτικού υγρού. Στο δεύτερο μέρος της μελέτης συμπεριλήφθηκαν 24 ασθενείς με ανεπίπλεκτες και επιπλεγμένες υπεζωκοτικές συλλογές. Το σύνολο των ασθενών υπεβλήθη σε υπερηχογραφική σάρωση και ακολούθως σε παρακέντηση προκειμένου να σταλούν οι απαραίτητες κυτταρολογικές και βιοχημικές εξετάσεις του πλευριτικού υγρού. ΜΕΘΟΔΟΙ. Πέντε συνεχείς υπερηχογραφικές εικόνες της υπεζωκοτικής συλλογής ελήφθησαν με εγκάρσια λήψη μεταξύ της 9ης και 10ης πλευράς και μια εικόνα με κάθετη λήψη της 10ης πλευράς και μετατράπηκαν σε εικόνα υψηλής ανάλυσης. Μετρήθηκε η μέση ηχογένεια όλων των εικονοστοιχείων της υπεζωκοτικής συλλογής και της 10ης πλευράς και ο δείκτης υποηχοϊκότητας (ΔΥ) υπολογίστηκε με την ακόλουθη σχέση ΔΥ = μέση ηχογένεια όλων των εικονοστοιχείων της 10ης /μέση ηχογένεια όλων των εικονοστοιχείων της υπεζωκοτικής συλλογής. ΔΥ μεγαλύτερος από 1 υποδεικνύει την υποηχοϊκότητα της υπεζωκοτικής συλλογής. Η κανονικότητα της κατανομής των μεταβλητών εκτιμήθηκε χρησιμοποιώντας τον έλεγχο one-sample Kolmogorov-Smirnov Test. Χρησιμοποιήθηκε επίσης απλή γραμμική παλινδρόμηση για την προσέγγιση μοντελοποίησης της σχέσης των μεταβλητών. Οι στατιστικές συσχετίσεις εκτιμήθηκαν ανά περίπτωση μεταβλητών με τις μεθόδους συσχέτισης Pearson’s R και Spearman’s ρ ανάλογα με την ύπαρξη ή όχι κανονικότητας στην κατανομή τους. Για όλες τις αναλύσεις τιμή p≤ 0.05 θεωρήθηκε ως στατιστικά σημαντική. Το λογισμικό που χρησιμοποιήθηκε ήταν το IBM SPSS 20.0 (IBM Corporation, San Diego, CA, US). ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ. Σε 63 ασθενείς με υπεζωκοτικές συλλογές ποικίλης αιτιολογίας η LDH, o αριθμός των κυττάρων, το pH, τα εικονοστοιχεία της συλλογής (μέσος όρος) είχαν στατιστικά σημαντική συσχέτιση με το δείκτη υποηχοϊκότητα. Στους 24 ασθενείς με παραπνευμονικές συλλογές η LDH, το pH , η γλυκόζη, η ADA, ο αριθμός των κυττάρων και το ποσοστό των πολυμορφοπυρήνων είχαν στατιστικά σημαντική συσχέτιση με το δείκτη υποηχοϊκότητας. Παράλληλα, η διάρκεια παραμονής του θωρακοσωλήνα, οι ημέρες έως την απυρεξία όπως και οι ημέρες νοσηλείας συσχετίστηκαν με το δείκτη υποηχοϊκότητας. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ. Η μελέτη αυτή εισήγαγε το ΔΥ ως ένα νέο δείκτη, που μπορεί να υποδηλώσει την ένταση της υποκείμενης φλεγμονής. Παράλληλα, ο ΔΥ φαίνεται να έχει αξία στον καθορισμό της έκβασης της νοσηλείας των ασθενών με παραπνευμονικές συλλογές.