Plan

Chargement...
Couverture fascicule

Pierre Cabanes, L'Epire de la mort de Pyrrhos à la conquête romaine (272-167), Paris 1976

[compte-rendu]

Année 1982 12-2 pp. 281-287
doc-ctrl/global/pdfdoc-ctrl/global/pdf
doc-ctrl/global/textdoc-ctrl/global/textdoc-ctrl/global/imagedoc-ctrl/global/imagedoc-ctrl/global/zoom-indoc-ctrl/global/zoom-indoc-ctrl/global/zoom-outdoc-ctrl/global/zoom-outdoc-ctrl/global/bookmarkdoc-ctrl/global/bookmarkdoc-ctrl/global/resetdoc-ctrl/global/reset
doc-ctrl/page/rotate-ccwdoc-ctrl/page/rotate-ccw doc-ctrl/page/rotate-cwdoc-ctrl/page/rotate-cw
Page 281

ILIRIA Nr. 2 — 1982

KRITIKË E BIBLIOGRAFI CRITIQUE ET BIBLIOGRAPH E

Faik DUINI

PIERRE CABANES, L'EPIRE DE LA MORT DE PYRRHOS A LA CONQUETE ROMAINE (272-167), PARIS 1976

Është e udhës që paraqitja e një vepre, pro-blematika e së cilës e vlen të bëhet e njohur para një rrethi specialistësh e ngandonjëherë edhe para një numri më të gjerë të interesuarish, të pasojë menjëherë momentin kur ajo gjen dritën e botimit. Por kur kjo nuk arrihet, vonesa nuk përbën asnjëherë një pengesë për të gjetur rastin për ta bërë një gjë të tillë.

Të nisur nga ky mendim, e ndjejmë për detyrë të analizojmë, për aq sa na lejojnë caqet e një recensioni, një vepër me vlera siç është ajo e Pierre Cabanes «L'Epire de la mort de Pyrrhos à la conquête romaine (272-167)» (Epiri nga vde-kja e Pirros deri në pushtimin romak (272-167)»-.

Pierre Cabanes është i njohur si studjues i historisë antike të Epirit me disa botime të më-parshme, përfundimet e të cilave kanë gjetur një sintezë të plotë në këtë vepër që është paraqitur si tezë doktorature e që është bërë e mundur duke shfrytëzuar, sikurse shprehet autori, «arri-tjet e re ja veçanërisht në fushën e epigrafisë» (Pa-rathënie).

Autori ka përcaktuar si qëllim të vetin -«të bëjë më mirë të njohur historinë e një krahine shpesh herë të neglizhuar për arsye të situatës së saj anësore, me përjashtim të mbretërisë së Pirros të fillimit të shek. Ill p. e. sonë»-(Para-thënie). Sipas tij studimi i saj paraqet shumë inter es, sepse, duke u nisur nga pozita gjeogra-fike, «Epiri ka pozicionin më të mirë për të re-flektuar ndikimet e ndryshme të ardhura nga Greqia dhe Iliria, sikurse zë edhe një vend të ve-çantë për të dëshmuar për kontaktet e vështira në shek. III dhe në fillim të shek. II midis botës romake dhe Lindjes që fillon në brigjet e detit Adriatik dhe të detit Jon«-(Parathënie).

Përsa i përket strukturës, vepra është kon-ceptuar në atë mënyrë që i lejon autorit të ana-lizojë të gjitha momentet më të rëndësishme të historisë së Epirit në periudhën midis viteve 272--167 para erës sonë. Ajo fillon me një hyrje që pasohet nga tre pjesë të mëdha: Epiri nën mo-narkinë e Ajakidëve të fundit (272-232), Koinoni i epirotëve (233-167) dhe Jeta ekonomike e shoqë-

rore në Epir (272-167). Vepra ka në fund një shtojcë epigrafike dhe është e pajisur me gjithë aparatin e nevojshëm bibliografik e ilustrativ.

Në hyrje të veprës jepet një tablo e plotë e burimeve letrare, arkeologjike, numizmatike apo epigrafike që kanë të bëjnë me Epirin. Është për t'u vënë në dukje se autori përpiqet t'i shohë ato në mënyrë kritike e veçanërisht burimet letrare, për faktin se këto të fundit trajtojnë historinë po-litike të Epirit në kuadrin e një historié më të gjerë kushtuar pushtimit romak ose të orientuar drejt Maqedonisë. Burimet e tjera, përkundrazi, paraqesin sipas tij interes të veçantë, sepse japin të dhëna autentike për shkallën e zhvillimit eko-nomik, shoqëror e politik të Epirit.

Pjesa e parë e punimit (vitet 272-232) është e ndarë në katër kapituj. Në kapitullin e parë që u kushtohet Ajakidëve të fundit, autori synon të ndërtojë një gjenealogji të familjes mibretërore të Epirit pas vdekjes së Pirros deri në vitin 232 p. e sonë. Këtë ai e quan të nevojshme përpara se të ndërmarrë studimin e historisë politike, të organizimit shoqëror dhe të institucioneve të Epi¬ rit në periudhën e monarkëve të tij të fundit. Për këtë qëllim ai operon me burimet letrare an¬ tike dhe ato epigrafike si dhe me mendim et e shfaqura në historiografinë moderne. Në pam je të parë trajtimi i detajuar i këtij problemi mund të krijojë përshtypjen e një qëndrimi thjesht nga pozitat e njohura të historiografisë tradicionale që në analizën e procesit historik u jep rëndësi të veçantë dhe trajton me hollësira të panevoj-shme elementet superstrukturore. Duhet thënë se në rastin konkret autori nuk ka mbetur ' brenda kornizave të kësaj historiografie. Gjenealogjia e hollësishme e Ajakidëve që ai na paraqet, ka rë¬ ndësi të veçantë për të ndërtuar një kronologji sa më të saktë, nga ku mund të evidentohen momen¬ tet më kryesore të zhvillimit historik të Epirit në periudhën e viteve 272-232 p. e. sonë. Kjo bë¬ het më e kuptueshme po të mbahet parasysh fakti që burimet për këtë periudhë lënë mjaft për të dëshiruar.

Historia politike e Epirit nga vdekja e Pirros

doc-ctrl/page/rotate-ccwdoc-ctrl/page/rotate-ccw doc-ctrl/page/rotate-cwdoc-ctrl/page/rotate-cw
doc-ctrl/page/rotate-ccwdoc-ctrl/page/rotate-ccw doc-ctrl/page/rotate-cwdoc-ctrl/page/rotate-cw
doc-ctrl/page/rotate-ccwdoc-ctrl/page/rotate-ccw doc-ctrl/page/rotate-cwdoc-ctrl/page/rotate-cw
doc-ctrl/page/rotate-ccwdoc-ctrl/page/rotate-ccw doc-ctrl/page/rotate-cwdoc-ctrl/page/rotate-cw
doc-ctrl/page/rotate-ccwdoc-ctrl/page/rotate-ccw doc-ctrl/page/rotate-cwdoc-ctrl/page/rotate-cw
doc-ctrl/page/rotate-ccwdoc-ctrl/page/rotate-ccw doc-ctrl/page/rotate-cwdoc-ctrl/page/rotate-cw