O zróżnicowaniach wewnętrznych polskiego genitiwu Streszczenie Artykuł poświęcony jest analizie form kilku nietypowych leksemów imiennych (on itp., ty itp., dużo itp., wiele itp., nic itp.) występujących w kontekstach: 1° Śmieję się z ... 2° Nie ma ... 3° Oczekuję ... 4° Pozbawił nas ... We wszystkich tych kontekstach typowe rzeczowniki występują w tej samej formie - dopełniaczu, ale dla każdego z leksemów testowanych formy są zróżnicowane przynajmniej w dwóch kontekstach podanych wyżej (np. Śmieję się z niego - Nie ma go/jego). Dlatego są podstawy, aby rozróżnić przynajmniej cztery różne wartości, tradycyjnie uznawane za dopełniacz, tj. cztery "podprzypadki" polskiego dopełniacza. Sur la diversification interne du génitif polonais Résumé L'article analyse les formes de quelques lexèmes nominaux atypiques (on " il ", etc., ty " tu ", etc., dużo " beaucoup ", etc., wiele " beaucoup ", etc., nic " rien ", etc.,) qui apparaissent dans les contextes : 1° Śmieję się z ... " Je ris de ..." 2° Nie ma ... " Il n'y a pas de ..." 3° Oczekuję ... " J'attends ..." 4° Pozbawił nas ... " Il/Elle nous a privé de ..." Les substantifs typiques revêtent dans tous ces contextes une seule et même forme, celle du génitif, mais la forme de chacun des lexèmes testés varie dans au moins deux des contextes cités plus haut (p. ex. Śmieję się z niego - Nie ma go/jego). On serait donc fondé à distinguer au moins quatre valeurs traditionnellement identifiées comme génitives; c'est-à-dire quatre " sous-cas " du génitif polonais.