Unilateral diz üstü amputelerde mikroişlemcili ve mekanik diz eklemli protezlerin mobilite düzeyi ve yaşam kalitesi üzerine etkisi
Künye
Gültekin, M. (2021). Unilateral diz üstü amputelerde mikroişlemcili ve mekanik diz eklemli protezlerin mobilite düzeyi ve yaşam kalitesi üzerine etkisi. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). İstanbul Medipol Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.Özet
Çalışma mikroişlemcili diz eklemi ile mekanik diz eklemi kullanılan diz üstü protez kullanıcılarında mobilite düzeyi ve yaşam kalitesi üzerine etkisini belirlemek amacıyla planlandı. Çalışmaya travma nedeni ile unilateral diz üstü amputasyonu olan, yaşları 20-60 yıl arasında, en az 1 yıldır protez kullanan bireyler gönüllülük esasıyla dahil edildi. Bireyler mikroişlemcili ve mekanik diz eklemli diz üstü protez kullanıcıları olmak üzere iki gruba ayrıldı. Çalışmaya dahil edilmesi uygun görülen bireyler, demografik veriler ve proteze ait bilgiler açısından değerlendirildi. Mobilite düzeyinin belirlenmesi için Alt Ekstremite Protez Kullanıcıları Mobilite Anketi ölçeğinin 12 soruluk kısa formu ve yaşam kalitesi için Trinity Amputasyon ve Protez Deneyim Ölçeği TAPES kullanıldı. Çalışmaya 35 mikroişlemcili ve 28 mekanik diz eklemli diz üstü protez kullanan birey katıldı. Demografik değerlendirme sonuçları her iki grup arasında karşılaştırıldığında fark bulunmadı (p>0.05). Mikroişlemcili diz eklemli protez kullanan grupta amputasyondan itibaren geçen süre daha kısa, fantom ağrısı varlığı daha fazla bulundu (p<0.05). Mobilite skoru mikroişlemcili diz eklemli protez kullanan grup lehine daha yüksek bulundu (p<005). Yaşam kalitesi sonuçları TAPES'e göre incelendiğinde; psikososyal uyum alt skorunda gruplar arasında fark bulunmazken (p>0.05), aktivite kısıtlılığı ve protez ile memnuniyet alt skorlarında ve toplam TAPES skoru açısından mikroişlemcili diz eklemli diz üstü protez kullanan bireylerin skorlarının daha yüksek olduğu belirlendi (p<0.05). Sonuç olarak; kullanılan protezin diz ekleminin bireylerin yaşam kalitesi ve mobilite düzeyi üzerinde etkisi olduğu gösterilmiştir. Mikroişlemcili diz eklemi kullanan bireylerde, mobilite düzeyinin daha iyi olduğu, yaşam kalitesinin parametrelerinde aktivite kısıtlaması ile ilgili olan alt skorlarının ve protez ile memnuniyetin daha yüksek olduğu sonucuna varılmıştır. The study was planned to determine the effect on the mobility level and quality of life (QoL) of above-knee prosthesis users using microprocessor knee joint and mechanical knee joint. Individuals who had a unilateral above-knee amputation due to trauma, aged 20-60 years, individuals who have been using prosthesis for at least 1 year were included in the study voluntarily. The individuals were divided into two groups as the microprocessor and mechanical knee joint prosthesis users. The individuals deemed appropriate for inclusion in the study were evaluated in terms of demographic data and general information about prosthesis. The short form of the PLUS-M scale with 12 questions was used to determine the mobility level and the Trinity Amputation and Prosthetic Experience Scales-TAPES for QoL. 35 individuals using microprocessors and 28 mechanical knee joint prostheses above the knee participated in the study. Demographic evaluation results were not different between the two groups (p>0.05). The time elapsed since amputation was shorter and the presence of phantom pain was higher in the group using microprocessor knee joint prosthesis (p<0.05). The mobility score was higher in favor of the group using microprocessor knee joint prosthesis (p <005). QoL results according to TAPES; while there was no difference between the groups in psychosocial adjustment sub-score (p>0.05), it was determined that the scores of the group using microprocessor knee joint prosthesis were higher in terms of activity limitation and satisfaction with the prosthesis sub-scores and total TAPES score (p<0.05). As a result; It has been shown that the prosthesis used by individuals with an amputation above the knee affects on the QoL and mobility. It was concluded that individuals using microprocessor knee joints had better mobility levels, lower scores related to activity limitation in parameters of QoL, and higher satisfaction with the prosthesis.
Koleksiyonlar
- Tez Koleksiyonu [1159]