Knowledge base: University of Silesia

Settings and your account

Back

Skuteczność metody neurofeedback w leczeniu zaburzeń poznawczych u osób chorych na schizofrenię paranoidalną

Kasper Czech

Abstract

Terapia neurofeedback jest obecnie dynamicznie rozwijającą się formą interwencji neuropsychologicznej. Choć jej początki sięgają lat pięćdziesiątych dwudziestego wieku, to miniona dekada oraz rozwój komputeryzacji umożliwiły intensywny rozwój prac nad opisywaną metodą oraz stosowanie jej na szeroką skalę. Terapię neurofeedback stosuje się w leczeniu zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi, zespołu deficytu uwagi, uzależnień, migren, zaburzeń lękowych, nastroju. Ponadto w rehabilitacji po chorobach i urazach neurologicznych oraz jako metodę treningu funkcji poznawczych dla osób zdrowych (Tyl, Tylová, 2005). Wielokrotnie udowadniano, że terapia neurofeedback jest skuteczną metodą rehabilitacji procesów poznawczych u osób niepsychotycznych (por. Fuchs i in., 2003; Egner, Gruzelier, 2001; Pakszys, 2002a). Badania Schneider’a i współpracowników (1992), a także Gruzelier’a i współpracowników (1999) pokazują, że osoby cierpiące na schizofrenię dzięki opisywanej terapii również są zdolne do zmiany czynności bioelektrycznej mózgu. Wniosek ten jest zbieżny z doświadczeniem klinicznym autora – dotychczasowa praca opisywaną metodą z pacjentami psychotycznymi przynosiła pozytywne zmiany zauważane przez personel medyczny, pacjentów oraz ich rodziny. Biorąc pod uwagę z jednej strony rolę zaburzeń poznawczych w procesie schizofrenicznym, a z drugiej wysoką efektywność metody neurofeedback w terapii zaburzeń poznawczych u osób niepsychotycznych, zastanawiający jest fakt, iż dotychczas nie przeprowadzono badań nad skutecznością opisywanej metody w leczeniu schizofrenii. Celem przeprowadzonych badań było ustalenie, czy terapia neurofeedback jest skuteczną metodą leczenia zaburzeń poznawczych u pacjentów cierpiących na schizofrenię paranoidalną. Problem należy uznać za istotny zarówno z punktu naukowego jak i społecznego. Wysoka skuteczność umożliwia włączenie opisywanej metody do procesu leczenia pacjentów schizofrenicznych, np. na psychiatrycznych oddziałach dziennych leczących pacjentów w remisji.
Record ID
USL8b01e344ec6d4cae9bc6c449b63a9062
Diploma type
Doctoral Degree
Author
Title in Polish
Skuteczność metody neurofeedback w leczeniu zaburzeń poznawczych u osób chorych na schizofrenię paranoidalną
Language
pol (pl) Polish
Certifying Unit
Faculty of Pedagogy and Psychology (FPP) [Not active]
Status
Finished
Year of creation
2010
Start date
20-06-2006
Supervisor
External reviewers
Alina Danuta Borkowska Alina Danuta Borkowska,, Author's external affiliation: Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu
Irena Zofia Krupka-Matuszczyk Irena Zofia Krupka-Matuszczyk,, Author's external affiliation: Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Pages
181
License
Open licence other than CC
Handle.net URL
hdl.handle.net/20.500.12128/5272 Opening in a new tab
URL
https://integro.ciniba.edu.pl/integro/192805716677/ Opening in a new tab
Keywords in Polish
schizofrenia; psychologia; psychoterapia; elektroencefalografia; schizofrenia paranoidalna; neurofeedback, EEG; proces poznawczy; zaburzenia poznawcze
Abstract in Polish
Terapia neurofeedback jest obecnie dynamicznie rozwijającą się formą interwencji neuropsychologicznej. Choć jej początki sięgają lat pięćdziesiątych dwudziestego wieku, to miniona dekada oraz rozwój komputeryzacji umożliwiły intensywny rozwój prac nad opisywaną metodą oraz stosowanie jej na szeroką skalę. Terapię neurofeedback stosuje się w leczeniu zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi, zespołu deficytu uwagi, uzależnień, migren, zaburzeń lękowych, nastroju. Ponadto w rehabilitacji po chorobach i urazach neurologicznych oraz jako metodę treningu funkcji poznawczych dla osób zdrowych (Tyl, Tylová, 2005). Wielokrotnie udowadniano, że terapia neurofeedback jest skuteczną metodą rehabilitacji procesów poznawczych u osób niepsychotycznych (por. Fuchs i in., 2003; Egner, Gruzelier, 2001; Pakszys, 2002a). Badania Schneider’a i współpracowników (1992), a także Gruzelier’a i współpracowników (1999) pokazują, że osoby cierpiące na schizofrenię dzięki opisywanej terapii również są zdolne do zmiany czynności bioelektrycznej mózgu. Wniosek ten jest zbieżny z doświadczeniem klinicznym autora – dotychczasowa praca opisywaną metodą z pacjentami psychotycznymi przynosiła pozytywne zmiany zauważane przez personel medyczny, pacjentów oraz ich rodziny. Biorąc pod uwagę z jednej strony rolę zaburzeń poznawczych w procesie schizofrenicznym, a z drugiej wysoką efektywność metody neurofeedback w terapii zaburzeń poznawczych u osób niepsychotycznych, zastanawiający jest fakt, iż dotychczas nie przeprowadzono badań nad skutecznością opisywanej metody w leczeniu schizofrenii. Celem przeprowadzonych badań było ustalenie, czy terapia neurofeedback jest skuteczną metodą leczenia zaburzeń poznawczych u pacjentów cierpiących na schizofrenię paranoidalną. Problem należy uznać za istotny zarówno z punktu naukowego jak i społecznego. Wysoka skuteczność umożliwia włączenie opisywanej metody do procesu leczenia pacjentów schizofrenicznych, np. na psychiatrycznych oddziałach dziennych leczących pacjentów w remisji.
Thesis file
Request a WCAG compliant version

Uniform Resource Identifier
https://opus.us.edu.pl/info/phd/USL8b01e344ec6d4cae9bc6c449b63a9062/
URN
urn:uni-kat-prod:USL8b01e344ec6d4cae9bc6c449b63a9062

Confirmation
Are you sure?
Report incorrect data on this page
clipboard