Depolanmış tarama çamurlarının Sıkışabilirlik ve mukavemet davranışının laboratuvar ve arazi deneyleri ile incelenmesi
Özet
Bu çalışmada, Haliç tarama çamurunun karada depolanması durumunda, kendi ağırlığı
altında ve sürşarj yükleri etkisindeki sıkışabilirlik ve mukavemet davranışı incelenmiştir. Bu
amaçla, taranan çamurun karada depolanması durumunda kendi ağırlığı altında
konsolidasyon davranışını incelemek için laboratuvarda dört adet büyük boyutlu model
deney ve bir adet küçük boyutlu sedimantasyon deneyi gerçekleştirilmiştir. Bu deneylerde
kendi ağırlığı altında konsolidasyondan sonra alınan örselenmemiş numuneler üzerinde
yapılan ödometre deneyleri ile sürşarj yükleri etkisindeki sıkışabilirlik ve model deneylerde
yapılan veyn deneyi ile derinlik boyunca drenajsız kayma mukavemeti ölçülmüştür. Zeminin
kendi ağırlığı altındaki konsolidasyon davranışını incelemek için gerçekleştirilen model
deneyler ve sedimentasyon deneyinden ölçülen oturma değerlerinden konsolidasyon
katsayısı cv’nin 0.91-10.72 m2/yıl aralığında ve drenajsız kayma mukavemetinin de 4-20 kPa
arasında değiştiği belirlenmiştir. Tarama çamurunun karada depolanmasından 13 yıl sonra
yapılan arazi deneylerinden belirlenen drenajsız kayma mukavemeti (SPT N darbe sayısına
bağlı olarak ve UU deneylerinden) benzer şekilde cu=4-20 kPa arasında değişim göstermiştir.
Haliç’ten taranan ve eski taş ocağında depolanan yaklaşık 25 m kalınlıktaki tarama
çamurunun düşük taşıma gücüne ve yüksek sıkışabilirliğe sahip olduğu tespit edilmiştir.